Nadat ik in een klas met tienjarigen mijn film over het Japanse kamp heb vertoond vraag ik hen of zij andere groepen mensen kennen die opvallen en doelwit werden van geweld. Ja, de zwarten onder de Apartheid. En Anne Frank natuurlijk en de andere joden, die werden opvallend gemaakt met een gele ster, dat komt op hetzelfde neer.
Het gesprek verandert van karakter.
Minder louter informatieve vragen, meer verhalen uit hun eigen levens. Zo zit dat dus, je kunt gevaar lopen door je huidskleur en dan maakt het niet meer uit welke. Een jongen met een bruine huid zegt dat iedereen hem altijd vraagt waar hij vandaan komt. ‘En als ik zeg: uit Amsterdam, gaan ze gewoon door met vragen!’ Er klinkt bijval uit de groep en de jongen glimlacht verlegen om zich heen. […]